Od małego uwielbiam zbierać grzyby. Jak już się grzybów nazbiera, to trzeba je poobierać. Uwielbiam obierać grzyby, czasem jest mi jednak wtedy bardzo smutno, jak się okazuje, że ten piękny, to jednak jest robaczywy. ;-(
Niemniej jednak coś z grzybami trzeba zrobić. Piękne czapeczki podgrzybków i maślaków można zamarynować. Część podgrzybków można zamrozić – najlepiej po lekkim obgotowaniu w niedużej ilości wody razem z tą wodą. Opieńkami zajmujemy się oddzielnie – część marynujemy, a z części i przygotowujemy farsz do krokietów na Wigilię.
Większość grzybów jednak suszę. Zupa grzybowa – dokładnie taka, jaką podaję w Wigilię, to naprawdę królowa wszystkich zup. Nie dość, że pyszna, to i czas przygotowania i zaangażowanie jest naprawdę znikome.
A jak suszyć grzyby? Grzyby nie powinny czekać na suszenie, bo mogą nam zrobaczywieć. Oczywiście najlepiej jest je suszyć w suszarce elektrycznej. Grzyb jest suchy jak się łamie z trzaskiem – i w takim stanie nie trzymamy go dalej w suszarce, bo już tylko wietrzeje. Grzyby przechowuję w szklanych słojach dokładnie zakręcone, żeby nie nabierały wilgoci z zewnątrz.
Dawniej grzyby suszyło się na blasze kuchni węglowej. Babcia miała takie specjalne siatki na nóżkach, które układała na fajerkach i na nich suszyliśmy grzyby.
Siatki dalej istnieją i dalej działają idealnie – pod warunkiem, że naprawdę delikatnie się pali pod kominem. Grzybów nie można przypalić.
No i błagam – nie pytajcie co zrobić, żeby zupa grzybowa nie była gorzka. Taką zupę wyrzucamy. Po prostu znaczy to tyle, że ugotowaliśmy jakieś niejadalne lub nawet trujące grzyby. ;-( Niestety jak grzyb jest ususzony, to jego gatunku po prostu nie rozpoznamy. Jeśli mamy jakąkolwiek wątpliwość, czy nasze grzyby są jadalne – trzeba je po prostu wyrzucić. Przeszczepy wątroby są wprawdzie modne – szczególnie jesienią, ale nie polecam. ;-(
