Wędzona papryka chipotle była zakupem dość przypadkowym, Dodałam jedną rzecz, do zakupów w sklepie internetowym, żeby przesyłka była za darmo. Zakup okazał się genialny. Maleńka puszeczka – ciut ponad 200 g, wypełniona bardzo pikantnym, ale niesamowitym w smaku sosem z dużą ilością całych, wędzonych, niewielkich papryczek w środku. Pomyślałam że ugotuję fasolę i zrobię do niej sos wykorzystując chipotle. Plan dał rewelacyjny rezultat i niniejszym bardzo gorąco polecam.
Fasolkę wzięłam dużą – jasia. Miałam jeszcze niewysuszoną, więc bez moczenia. (Suchą fasolę trzeba namoczyć na dzień przed gotowaniem). Skorzystałam z rady koleżanki, która powiedziała, że meksykanie jak gotują fasolę, to pierwszą wodę bezpośrednio po zagotowaniu wylewają. Zalewają odcedzoną fasolę wrzątkiem i po gotowaniu (trzeba do miękkości gotować około godziny) ponownie fasolę odcedzają. Nie używają wody z gotowania fasoli. Dzięki temu fasola miała nie działać wzdymająco. Cóż? Potwierdzam ta procedura działa. Wcześniej już nauczyłam się wylewać wodę, w której fasola się moczy. Podczas przygotowywania zupy fasolowej wywar nam jest potrzebny, ale jak chcemy wykorzystać fasolę do sałatki lub podać ją w jakimś sosie jak najbardziej polecam. Może jeszcze przypomnę tylko, że fasoli nie solimy do gotowania, bo będzie twarda i nic jej nie pomoże. 😉
Jak przygotowałam sos z wędzoną papryką chipotle?
- 50 ml oleju (ja ostatnio używam rzepakowego)
- 2 nieduże cebule około 150 g
- karton pomidorów krojonych bez skóry w sklepach bywają takie 390
- wędzona papryka chipotle – 1/2 puszki
- 2 czubate łyżeczki czerwonej słodkiej papryki
- 1/2 łyżeczki cząbru
Po prostu podsmażyłam pokrojoną na drobno cebulę na oleju. Jak cebula zaczęła się złocić dodałam pomidory. Sproszkowaną paprykę zawsze dodajemy do potrawy, która nie wrze, bo inaczej mogłaby nam potrawa zgorzknieć. Jednocześnie w pomidorami dodałam więc słodką paprykę. Jak się zagotowała całość dodałam odrobinę cząbru i papryczki chipotle pokrojone wcześniej na mniejsze kawałki. Po zagotowaniu w całości sos był gotowy.
Do tak przygotowanego sosu włożyłam ugotowaną wcześniej fasolę (było jej 1/2 kilograma) i pogotowałam dosłownie przez chwilę, żeby fasole wygrzały się do środka. Sos miał cudowny aromat wędzonki, a nie było w nim ani odrobiny boczku. 😉 Naprawdę polecam smakoszom fasolki po bretońsku, którzy są na diecie z ograniczeniem tłustych składników. Naprawdę pełnia aromatu, o który chodzi tylko z wędzonych papryczek. Wyszła taka wegetariańska, dietetyczna wersja fasolki po bretońsku. Potrawa jest oczywiście bardzo, bardzo pikantna, więc nie koniecznie jest odpowiednia dla małych dzieci, ale dla starszych, czemu nie?
Smacznego!
